Wintertuin
Lekker genieten in onze stijlvolle wintertuin
Je betreedt een nieuwe wereld wanneer je de wintertuin binnenkomt. Een warm gevoel overheerst je en je vergeet even waar je bent. Een tijdmachine neemt je terug mee in de tijd en je krijgt het gevoel dat Franz Kafka hier op je aan het wachten is.
De warme kleuren, de combinatie van het industriële en art nouveaux, de cohesie tussen het verleden en het nu. Je weet niet wat je eerst moet bezichtigen, elke hoek onthult een nieuw detail, een nieuw verhaal. De geschiedenis wordt opnieuw tot leven gewekt. Je ervaart een voldaan gevoel van rust.
Nostalgisch modernisme
Het daglicht dat naar binnen valt geeft je het gevoel dat je werkelijk in de tuin aan het vertoeven bent. De bakstenen muur doet je herinneren aan de historische achtergrond van het gebouw. Zelfs de resterende planten aan het plafond zijn er niet weggehaald om de authenticiteit ervan te bewaren.
Het gebouw is uiteraard gerenoveerd en vernieuwd, maar de historische elementen zijn nog steeds duidelijk waarneembaar. Je brengt je tijd eigenlijk door in een levend museum. De metalen vloer is gegraveerd met bloemen, die het logo van Lavandi symboliseren. ’S Avonds schijnt verlichting doorheen de vloerplaten, waardoor je precies door een verlichte tuin aan het wandelen bent.
De boekenrekken in de tuin doen denken aan een openluchtbibliotheek. Deze bibliotheek is ingericht in de stijl zoals die van in een artistieke, historische universiteit. Je kan hier namelijk boeken lezen van elk genre, geschikt voor elke leeftijd. Ondanks dat de locatie gevestigd is in een industriedomein, is er totaal geen sprake van geluidsoverlast. Je kan je hier verdiepen in je zoveelste blog die je aan het schrijven bent, wegdromen met een goed boek of gewoonweg genieten van een lekker kopje koffie.
Ook kan je in gedachten verzinken bij het zien van de historische en artistieke elementen in de wintertuin. Je observeert de ruimte in elk opzicht, zoals wanneer je doorheen een museum wandelt. Je hebt een citytrip geboekt naar een Europese hoofdstad, dat is de gedachte die bij je opkomt in de wintertuin.
In het verleden, toen dit gebouw nog diende als badhuis voor de mijnwerkers, bevonden zich de douches onder de vloer van de wintertuin. Nadien, toen de mijnen werden gesloten, werden deze afgebroken. De gemeente zorgde voor tuinmannen die verantwoordelijk waren gesteld voor dit gebied. Zij zorgden onder andere voor diverse planten, zodat er eigenlijk een subtropisch gebied ontstond.
Aan de andere kant van het gebouw is er een verwarmingsinstallatie geplaatst die deze ruimte ook verwarmde, maar die wordt hedendaags niet ingeschakeld. Om die redenen werd deze ruimte de wintertuin genoemd, en om de authenticiteit van het gebouw en zijn achtergrond te bewaren, is deze naam behouden gebleven.
Tamer Cankurtaranoglu, de oprichter van Lavandi, het hoofdrestaurant, heeft deze voormalige badplaats getransformeerd tot een extravagante locatie waarin culinair genot en comfort prioriteit zijn. Als eerbetoon aan zijn vader, een ex-mijnwerker, kwam hij op het idee om de verlaten werkplaats van zijn overleden vader opnieuw leven in te blazen. Ook buiten het restaurant staat er een standbeeld van zijn vader als mijnwerker, een prachtige hommage.
